سلام دوستان عزیزم . من دیگه تا 2 ماه و چند روز دیگه کابوس خدمتم به پایان می رسه . خوب بود گرچه سخت و طولانی بود . از بین شما کسی هست که تازه آموزشی اش تموم شده باشه و بخواد مثل من کمکی به کسانی که تازه اعزام میشن بکنه ؟ برام ایمیل بزارید تا ازش کمک بگیرم . کوچیک همتون . بدرووود

راهنمای دوره آموزشی خدمت سربازی در پادگان جوادنیا قزوین

سلام به همه دوستان عزیز . من یکی از سربازان آموزشی پادگان شهداء جوادنیا در قزوین بودم که دقیقا دو روز دیگه از اونجا تقسیم میشم .

من اعزامی 18 / 1 / 1391 بودم . تصمیم گرفتم که توضیحات کاملی از وضعیت پادگان و چگونگی دوره آموزشی در این مرکز براتون ارائه بدم . اگه سوالی داشتین برام بنویسید و مطمئن باشید در اسرع وقت پاسخ میدم .

یه راست میرم سر اصل مطلب :

توضیح راجع به مرکز آموزش شهداء جوادنیا ( قزوین ) :

پادگان جوادنیا تنها مرکز آموزش وزارت دفاع در کل کشور است و از لحاظ خیلی جوانب برای دوره ی آموزشی نظام وظیفه بهترین پادگان به حساب میاد . تا حدی که تمام سربازانی که اونجا آموزش دیدند یا حتی خدمت کرده اند از جوادنیا به عنوان هتل یاد می کنن . دوره ی آموزشی در این مرکز 2 ماه است ( البته با اضافه شدن دوره خدمت از 18 به 21 ماه ممکنه این مدت به 3 ماه تغییر کنه ولی بعید می دونم چون تو همین 2 ماه هم حدودا 10 روز اضافه آوردند ) . پادگان دارای 4 گردان و هر گردان دارای 4 گروهان می باشد . هر گروهان حدود 100 تا 120 سرباز می پذیرد .

فضای پادگان و آب و هوا :

فضای پادگان جوادنیا در فصل بهار و تابستان بسیار سرسبز و با صفاست . روزها هوا کمی گرم و شبها خنک است ولی بارندگی و طوفان های شدیدی دارد که گاهی تا یکی دو ساعت طول می کشد . در پاییز و زمستان طبق نظر کسانی که در آنجا بودند هوا خیلی سرد می شود ولی در عوض روز ها کوتاهترند و استراحت و خواب بیشتری نسیب سربازان می شود .

آدرس پادگان جوادنیا ( قزوین ) :

پادگان جوادنیا حدودا 45 کیلومتر مانده به قزوین ضلع شمالی اتوبان ( دست راست ) و بعد از خروجی طالقان قرار دارد . راه دیگر برای پیدا کردن موقعیت پادگان شماره های روی تیر های چراغ برق وسط آزادراه می باشد که بعد از آبیک و کاخانه سیمان می توانید به آنها دقت کنید . به عدد 1500 که می رسید دست راست تابلوی سفید رنگی می بینید که نوشته مرکز آموزش شهداء جوادنیا و دکه دژبانی که ابتدای جاده اختصاصی است ( معمولا خالی است ) . از آنجا باید چند کیلومتر برید تا به درب اصلی پادگان برسید .

مرخصی ها و مدت آنها :

هر هفته شما به مرخصی اعزام خواهید شد ( البته اگر مشکل انضباطی نداشته باشید که مرخصی شما لغو شود ) یک هفته 24 ساعت و یک هفته 48 ساعت . یعنی یک هفته در میان چهارشنبه بعد از ظهر و یک هفته در میان هم پنجشنبه بعد از ظهر و در هر دو صورت شما باید جمعه بعد از ظهر خودتون رو به یگان مربوطه معرفی کنید . اواسط دوره 3 تا 4 روز میان دوره هم به مرخصی های شما اضافه میشه . البته روز های تعطیل هم پادگان تعطیله و شما رو به مرخصی میفرستن .

نکته : اگه به هر دلیلی مرخصی های شما چه با موافقت فرمانده ها و چه مرخصی پزشکی و غیره بیش از 2 روز یا 3 روز باشه و یا در روزهای مهمی مثل روز اعزام به میدان تیر یا امتحانات باشه شما به کمسیون تجدید آموزش معرفی خواهید شد و ممکنه شما رو تجدید آموزش کنند و یا مجبور بشید برای پر کردن خلاء چند روز از مرخصی پایان دوره رو در پادگان بمونید . پس سعی کنید زیاد دنبال پیچیدن نباشید و تا سقف مجاز از مزخصی هاتون استفاده کنید که در انتهای دوره به مشکل بر نخورید .

نحوه رفت و آمد به پادگان :

از کنار اتوبان تا دژبانی حدودا 30 دقیقه پیاده روی خواهید داشت و از دژبانی تا گردان خود هم حدودا 20 - 30 دقیقه راه است . در ضمن جلوی دژبانی هم باید بازرسی بدنی صورت بگیره که با توجه به تعداد زیاد سربازان این پروسه هم زمان زیادی می بره . پس بهتره همیشه یکی دو ساعت زود تر از زمان موعود خودتون رو به درب دژبانی برسونید .

ماشین شخصی ایده ی خوبیه ولی معمولا دژبانها نمی گذارند در پارکینگ جولوی درب ورودی پارک کنید و با شما بد برخورد خواهد شد و احتمالا متعهد می شوید که مسئولیت هر اتفاقی بر گردن شماست و دیگر وسیله شخصی خود را به آنجا نخواهید برد . پس اگر قصد دارید با مشین شخصی بروید بهتر است با خود همراهی ببرید تا ماشین را برگرداند .

اتوبوس های قزوین که از ترمینال غرب حرکت می کنند . البته اتوبوسهای زنجان و رشت و . . . که از اون مسیر رد میشوند هم شما را تا ابتدای خیابان پادگان می برند و شما از آنجا باید تا دژبانی پیاده برید که حدودا 30 دقیقه طول می کشد . ولی خوب اگه شانس بیارین ماشین هایی که رد می شوند شما رو سوار خواهند کرد .

اگر با مترو به آزادی بروید . از ایستگاه که خارج شوید صدای راننده های سواری رو خواهید شنید که داد می زنند قزوین ... با طی کردن پرداخت 500 یا 1000 تومان بیشتر از کرایه آنها شما رو تا درب دژبانی می رسانند و اینطوری شما حدودا 30 دقیقه پیاده روی در سربالایی را جلو خواهید افتاد .

برای برگشت از پادگان اصلا نیازی نیست که نگران باشید . هر هفته وقت مرخصی تعداد کافی اتوبوس برای سوارکردن شما به داخل پادگان می آیند و از همانجا شما را به تهران ، قزوین ، کرج ، اصفهان و هرجایی که لازم باشد می برند .

غذای پادگان جوادنیا :

غذاهای پادگان اونقدر که همه در دوره آموزشی خود از غذای پادگان شکوه دارند بد نیست . بلکه حتی خیلی هم خوب است و از نظر اندازه هم به میزان کافی به شما سرو خواهد شد . غذاهایی مثل خورش قیمه و قورمه و زرشک پلو با مرغ و استانبولی و ماکارونی و عدس پلو و چلوکباب کوبیده و . . . به همراه ماست یا سوپ و یا میوه فصل . البته برنامه غذایی هر فصل فرق خواهد داشت . خلاصه که خبری از آش نیست

سلسله مراتب در گردان :

هر گردان یک فرمانده دارد که معمولا درجه سرگرد به بالاست و مسئولیت تمامی سربازان و مربیان و فرماندهان گروهان های زیر مجموعه را بعهده دارد .

هر گروهان یک فرمانده دارد که جزء نیروهای پایور ( کادری ) وزارت دفاع میباشد و مسئولیت کامل تمامی سربازان گروهان بر دوش اوست .

هر فرمانده گروهان یک یا دو و حتی 3 مربی آموزشی در اختیار دارد که همه لیسانس یا فوق لیسانس وظیفه هستند و در نبود فرمانده آنها جانشین او خواهند بود . مربیان آموزشی بیشترین زمان را با شما سپری می کنند . همه اونها در حال انجام خدمت سربازی هستند و اگه شما به دستورات آنها درست و بموقع عمل کنید و باب رفاقت را با آنها باز کنید مطمئن باشید که آنها هم شما رو بخوبی درک می کنند و هوای شما را خواهند داشت . ولی اگر نیت به بی نظمی و اذیت کردن آنها داشته باشید آنها مجبورند که برخوردی قاطع و خشن با شما داشته باشند و شما را به عناوین مختلف تنبیه کنند و این حق آنهاست زیرا بی نظمی شما در گروهان باعث تنبیه و توبیخ آنها از طرف فرمانده های بالا رتبه تر خواهد شد که موجب اضافه خدمت و دیگر تنبیهات برای آنها خواهد شد . پس طبیعی است که آنها حاضر نخواهند بود که بخاطر بی نظمی های شما توبیخ شوند لذا مجبور می شوند که شما را تنبیه کنند . وو این تنبیه ها باعث می شود که علاوه بر خستگی و تشنگی و گرفتگی عضلات ، از وقت استراحت شما نیز کاسته شود . پس یادتان باشد که مربیان آموزشی خود را همیشه همراهی کنید تا آنها هم با شما راه بیایند .

سربازان آموزشی پذیرفته شده دو دسته اصلی می باشند .

1 . دانشجو : به سربازانی که فوق دیپلم به بالا باشند گفته می شود و هر کدام علامت خاص خود را بر روی لباس خود دارند . که با نور های جناقی شکل روی ساعد و مچ و نوار هایی که روی کناره ی شلوار دوخته می شوند قابل تشخیص می باشند . به عنوان مثال اگر نوار روی دست و پا هر دو نارنجی باشد نشانه مدرک فوق دیپلم و اگر نوار دست نارنجی و نوار پا قرمز باشد نشانه مدرک لیسانس می باشد . اگر هر دوی نوار ها قرمز باشد نشانه فوق لیسانس و یا دکترا و حتی پزشکی می باشد .دانشجویان معمولا در گردان 1 بوده و از رفاه بیشتری نسبت به سربازان دیپلم و عادی برخوردار می باشند .

2 . سربازان آموزشی : به کسانی که دیپلم داشته باشند ( دیپلم وظیفه ) و سربازان زیر دیپلم ( سرباز وظیفه ) سرباز آموزشی گفته می شود و در کنار هم در گردان های 2 ، 3 و 4 گرد هم  می آیند . لباس اسن سربازان یک شکل بوده و فرقشان با دانش جویان نداشتن نوار های قرمز و نارنجی روی دست و پای آنهاست .

لباس های مر کز آموزش :

لباس کلیه سربازان آموزشی جوادنیا به رنگ خاکی و ساده است .

سردوشی ها : سربازانی با لباس خاکی خواهید دید که روی دوششان نوار مشکی رنگی دوخته اند ( سردوشی ) آنها سربازانی هستند که دوره آموزشی شان تمام شده و همانجا در حال خدمت هستند . به آنها سردوشی خطاب می شود .

لباس استتار ( لجنی ) با پوتین که لباس مربی های آموزشی معمولا به این شکل است و با توجه به درجه باید آنها را شناخت .

نکته : بعضی سربازان سردوشی بر حسب یگان یا پستی که دارند لباس استتار لجنی می پوشند ولی بجای درجه همان سردوشی دارند . آنها سرباز سردوشی هستند و مثلا راننده یا سرباز بهداری و یا عقیدتی سیاسی هستند .

لباس افسری ( پیراهن کرم و شلوار صدری رنگ و کفش ) این لباس ها هم به افسران وظیفه تعلق دارد و هم به پرسنل کادری . ولی فرقی که همیشه باید به آن دقت کرد نشان هایی است که پرسنل کادری روی سینه خود آویزان می کنند ولی درجه داران وظیفه آن را ندارند .

لباس استتار خاکی ( پلنگی ) این لباس هم مخصوص پرسنل کادری است و روز های خاصی آن را می پوشند از قبیل دو شنبه ها که صبحگاه عمومی است و باید رژه بروند .

وسایل استحقاقی  :

در جوادنیا روز اول اعزام ، به شما یک ساک استحقاقی می دهند که بیشتر وسایل مورد نیازتان در آن هست . وسایل استحقاقی عبارتند از :

یک عدد ساک بزرگ - دو عدد پتوی پشمی - دو عدد ملحفه سفید - یک عدد رو بالشتی سفید - دو دست لباس کار کامل ( پیراهن و شلوار خاکی ) - یک عدد اوور کت خاکی - یک جفت پوتین - چهار جفت جوراب ساق بلند مشکی  - دو دست لباس زیر سفید - یک دست بلیز و شلوار کرک دار سفید - دستکش و کلاه پشمی - یک جفت دمپایی - یک عدد حوله استحمام - یک عدد حوله کوچک - چهار عدد واکس بهمراه فرچه و برس - مسواک و دو بسته خمیر دندان - شامپو - پودر لباس شویی - مهر و جانماز ...

نکته : مسواک و یک بسته خمیر دندان و حوله کوچک برای آنکارد کردن تخت استفاده می شود و نباید از آنها استفاده کنید . پس یک مسواک شخصی برای خود ببرید .

همانطور که گفتم بیشتر لوازم مورد نیازتان را به شما می دهند . پس بیخودی یک ساک سنگین با خود نبرید چون مجبور میشوید همه را در اولین مرخصی برگردانید . اشتباهی که همه کردند را تکرار نکنید . شما نباید ساک شخصی و یا لیاس شخصی خود را در پادگان همراه داشته باشید . پس برای خود بار اضافه درست نکنید . حالا لوازمی که بهتر است همراه خود ببرید را برایتان می نویسم :

وسایل مورد نیاز :

ابتدا یک ساک کوچک تهیه کنید در حدی که لباس هایی که پوشیده اید در آن جا شود که در اولین مرخصی خود باید همه را به خانه بیاورید .

1 - حتما یک خودکار روان همراه داشته باشید . روز اول شدیدا به خودکار نیاز خواهید داشت .

2 - اگر برگه سبز یا کسری یا هر مدرک مرتبطی دارید همراه داشته باشید . اگر متاهل هستید . تک فرزندید . تک پسرید یا هر مدرکی که لازم دارید را قبلا به یک محضر خانه ببرید و ازش کپی برابر اصل بگیرید و ببرید . ( حتما کپی برابر اصل کنید وگرنه مورد تایید نخواهد بود ) مثلا برای تک فرزندی باید کپی شناسنامه خود و پدر و مادر را تمام صفحه برابر اصل کنید و ببرید تا اشتغال به خدمت بگیرید و به ثبت احوال ببرید تا ثبت احوال تک فرزندی شما را تایید کند و . . . البته شاید روز های اول شما به این کار ها نرسید ولی بهتر است از قبل کار هایی از این قبیل را انجام دهید تا هم عقب نیافتید هم خیالتان راحت باشه .

3 - لباس زیر هایی که می دهند ممکن است تنگ باشد و در کل جنس زیاد خوبی هم ندارند . شما می توانید یکی دو دست لباس زیر که باید حتما سفید باشد تهیه کنید و ببرید تا در هفته آنها را عوض کنید . این را به شما توصیه می کنم که حتما این کار را بکنید و هر هفته آن ها را بیاورید و بشورید برای هفته بعد .

4 - قاشق و چنگال و لیوان . روز اول ممکن است به ظرف هم احتیاج پیدا کنید . بهتره چند تا ظرف یکبار مصرف ببرید . ولی از روز های بعد به شما سلف می دهند و دیگه به ظرف احتیاج نخواهید داشت . لیوانی که میبرید بهتره کتابی و کوچک باشه که تو جیبتون جا بشه . توصیه میکنم یکی دو تا ساندیس بگیرید و با قیچی سرشون رو ببرید و لیوان درست کنید و ببرید . بهترین لیوان برای دوره آموزشی همینه . شک نکنید و چون اونجا قیچی گیر نمیاد بهتره خونه درست کنید و ببرید .

5 - قفل کوچک برای درب ساک

6 - چند عدد نایلون کوچیک و بزرگ دسته دار

7 - داروهای لازم البته در حدی که نیاز بشه . چون اگه زیاد باشه دژبان از شما می گیره . مثلا سرما خوردگی بروفن و آنتی هیستامین . اگه می تونید حتما قرص جوشان هم ببرید و روزی یک دونه ویتامین ث بخورید که سرما نخورید . اگه تو آسایشگاه کسی مریض بشه احتمالش خیلی زیاده که همه مریض بشن . پس سعی کنید مواظب خودتون باشید که ضعیف نشید . برای گرفتگی احتمالی عضله هم توصیه میکنم حتما یکی دو ورق متوکاربامول با خود ببرید .

8 - پول به اندازه کافی . شما در هفته خرجی ندارید . البته اولش از شما بابت آرم و علائم لباس و گل برای آنکارد و عکس و دفتر و خودکار و لیوان آنکارد و این ها پول می گیرند . که جمعا شاید 20 تومن بشه . پس هفته اول ممکنه پول بیشتری لازم داشته باشید . برای مرخصی هم باید پول همراه داشته باشید که هم پول اتوبوس را بدهید و هم کرایه ترمینال تا خانه را . این ها پول هایی است که لازم است همراه داشته باشید . بقیه ش دیگه بستگی به خودتون داره که بخواین اونجا خوراکی های مختلف بخرید و این جور چیزا . به هر حال سعی کنید پول زیادی با خود نبرید . چون باعث دردسرتان می شود . پولتان را یکجا نگذارید که اگه یه موقع یک دسته رو گم کنید بی پول نشوید .

9 - کارت تلفن ( کارت تلفن تهران هم در انجا کار می کند )

10 - خوراکی ... مثلا آجیل و تخمه و مغز های مختلف و نخودچی و کشمش و این جور چیز ها ... خرمای خشک و سوهان از این قبیل خوراکی ها .

وسایلی که نباید همراه داشته باشید :

یک سری از وسایل هست که همراه داشتن آنها ممنوع است . شاید بعضی هاش اونجا لازم نباشه و بعضی هاش هم نیاز باشه ولی به هر حال برادر من دنبال دردسر نباشی بهتره . اینجوری دوره آموزشی راحت تر می گذره .

1 - موبایل و همه وسایل موبایل .

از قبیل باطری یا سیم کارت یا هندز فری و گوشی و رم و هر چیزی که فکرش رو بکنی . آوردن این ها کلی معطلت می کنه و میره بازرسی و حفاظت اطلاعات و این جور جاها . پس ارزشش رو نداره . اونجا تلفن کارتی هست و می تونی زنگ بزنی و خانوادت هم می تونن به داخلی گروهان زنگ بزنن . درسته ارتباط یه کم سخت میشه ولی خب خدمته دیگه .

2 . flash memory . MP3 player . CD player . CD . DVD . Ram . Hard Disk

هر وسیله صوتی و تصویری و حافظه ممنوعه

3 . سیگار و تمامی دخانیات و فندک و تمامی آتش افزار

کلا سیگار و فندک و کبریت و اینا ممنوعه و اگه ازت بگیرن خودت اذیت میشی . کمترین تنبیه اینه که کلاه آهنی و کوله پشتی پر آجر باید با خودت ببری هرجا که میری و شاید لغو مرخصی هم بشی . درسته که برای سیگاری ها خیلی سخته ولی خب یه کم تحمل کنین تا یا ترک کنین و یا راه پیدا کردن سیگار رو تو پادگان پیدا کنید . سیگار تو پادگان هست ولی خب فروشیه و خیلی گرونه . مثلا هر نخ بهمن کوچیک رو باید 500 تومن بخری ولی خب برای اونایی که خیلی اذیت میشن خودش یه راه چاره است دیگه . ولی خیلی مواظب باشید و به هر کسی هم اطمینان نکنید .

4 . تیغ ژیلت و قیچی و چاقو و هر وسیله برنده دیگر

برای اینکه مثلا سرباز هایی بودند که قدیما با این وسایل دست به خودکشی و یا آسیب زدن به دیگران کردند .

5 . لباس شخصی

آوردن لباس های شخصی هم بداخل ممنوعه

6 . هرچیزی که بشه داخلش چیزی پنهان کرد یا ممنوعه یا کاملا بازرسی میشه

ادامه دارد . . . !!!

راهنمای سربازان اعزامی به پادگان مرکز آموزش شهداء جوادنیا قزوین

هر سوالی راجع به جوادنیا تو ذهنتونه بپرسید . خاطره و توصیه و نصیحتی

هم دارید بنویسید تا همه استفاده کنند !!!!